Eind vorige eeuw rijdt Ad zijn auto van de zaak total loss. Vervolgens besluit hij cartoonist te worden. Vanaf dat moment maakt hij humoristische tekeningen voor tijdschriften, waarbij de grap doorgaans geheel in dienst staat van het artikel. Dit bevalt Ad opperbest. En zijn opdrachtgevers ook. Om van zijn agent, ComicHouse, nog te zwijgen. Zo rond de moord op Theo van Gogh bekruipt hem ook de behoefte om commentaar te leveren op de actualiteit. Gedurende enkele jaren tekent hij wekelijks een actuele cartoon voor Elseviers Magazine. Op Frontaal Naakt kan hij zelfs ongeremd zijn gang gaan. Iets geremder, maar mogelijk niet genoeg, zijn de invalbeurten in Trouw, die stoppen na een boze brief van een LHBTIQ+er die een grapje niet begrijpt. Meer recent verschijnen spotprenten van zijn hand op Wynia's Week en bij vlagen op GeenStijl. Ads gevoelvolle prenten zijn lastig van een etiket te voorzien. Niettemin zijn vriend en vijand lovend. Citerend Peter Breedveld: "Zijn tekenstijl is sober, minimalistisch bijna. Ook zijn grappen zijn ingetogen. En tegelijkertijd komen ze aan als een mokerslag".
Opdrachtgevers tot zoverre:
© Ad Kolkman |